Szkliwo - najtwardsza tkanka organizmu
Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, co jest najtwardszą tkanką organizmu ludzkiego, to już znacie odpowiedź. Jest nią szkliwo. Ma ono chronić żeby zarówno przed uszkodzeniami mechanicznymi, zmianami termicznymi, jak i bakteriami, które bytują w jamie ustnej. To jego podstawowe zadanie. Wykonuje je tak długo jak się da, czyli przez całe dziesięciolecia. By jednak było to możliwe, musimy dbać odpowiednio o nasze uzębienie. Przede wszystkim musimy zdać sobie sprawę z faktu, że szkliwo nie odrasta. Jest to dla nas bardzo ważna informacja. Mówi bowiem o tym, ze kiedy raz zostanie utracone, przepada na wieczność nawet, jeśli będziemy starali się je odzyskać.
Już z samej budowy zęba możemy wywnioskować, że szkliwo jest niezwykle ważnym jego elementem. Każdy ząb składa się z korony (części, która wystaje na powierzchnię) i korzenia (ukrytego w dziąśle, gdyż znajduje się w zębodole; niewidocznego dla naszego oka). Korona i korzeń zęba są rozgraniczone przez szyjkę zęba. Komora zęba znajduje się w koronie. Co ważne, to właśnie ona przechodzi w kanał zęba w korzeniu. Szkliwo jako tkanka twarda okrywa inna tkankę, również twardą, zęba jaką jest zębina. Możemy znaleźć ją w koronie zęba. Zębina jest także chroniona przez cement. Bardzo ważne jest, by każda z tych tkanek pozostawała zdrowa. Otaczają one bowiem miazgę zęba, którą jest wypełniona zarówno korona, jak i korzeń zęba.
Budowa szkliwa
Najważniejsze co musimy zapamiętać to to, że szkliwo pokrywa zębinę. Ta znajduje się w koronie zęba. Co do grubości tej tkanki, to wynosi ona zwykle około 2 milimetrów. W 98% składa się ze składników nieorganicznych w tym fosforanu wapnia w formie kryształów dwuhydroksyapatytu, który nadaje tej tkance twardości. Pozostałe 2% składu szkliwa to różne substancje organiczne oraz woda.
Warto zaznaczyć, że szkliwo kształtuje się w procesie odontogenezy, czyli procesu rozwoju zębów. Jak na proces przystało, jest on rozciągnięty w czasie. Trwa lata. W czasie jego trwania szkliwo wytwarzają komórki nabłonkowe szkliwotwórcze, tak zwane ameloblasty (enameloblasty, adamantoblasty). Co ciekawe, to właśnie one określają ostateczny kształt zęba. To jaki jest kształt podstawowy zęba zależy od zębiny.
Po tym jak wyrżnie się ząb, jego szkliwo pokryte jest oszkliwem. To cieniutka błona, która ma zaledwie 1 mikrometra. Oszkliwo bardzo łatwo ściera się przez żucie. Właśnie z tego powodu tak szybko je tracimy. Musimy mieć świadomość, że szkliwo rozwija się do momentu pojawienia się zęba. Kiedy to nastąpi, tkanka ta przestaje się tworzyć. Traci wtedy także zdolność do regeneracji.
Zdrowe osoby nie są w stanie powiedzieć, gdzie zaczyna się, a gdzie kończy się ich szkliwo, ponieważ jest ono praktycznie bezbarwne, niemal przejrzyste.